در بازار قالیچه هایی در مقیاس کوچک تر از این اندازه ها را به نام ذرع و چارک می نامند .

3 – قالیچه هایی به نام موصل به اندازه های تقریبی 200 *130 سانتی متر .

4 – قالیچه های متوسط به نام سجاده یا دو ذرعی به اندازه های تقریبی 210 * 150 سانتی متر .

5 – قالیچه های بزرگ و قالی های کوچک در ابعاد تقریبی 150 * 250 و 170 * 280 سانتی متر و یا اندازه های مشابه که در اصطلاح به آنها پرده می گویند .

6 – قالی های کوچک و بزرگ در اندازه های 2 * 3 و 5/2 * 5/3 و 4 * 3 و 5 * 4 و 5/4 * 6 متر و یا اندازه های مشابه بافته می شود .

در قالی های به ابعاد فوق اختلاف بین طول و عرض به طور معمول یک متر در نظر گرفته می شود .

7 – به غیر از ابعاد فوق در مراکز بافندگی ایران بنابر سنت ها و عادت های بافنده ها ، کناره های کوتاه که در اصطلاح به آنها خَرک گفته می شود به اندازه های تقریبی 90 – 80 * 230 – 180 سانتی متر و کناره های معمولی به عرض 70 تا 110 سانتی متر و طول 280 تا 1600 سانتی متر نیز بافته می شوند .

کَلِگی و یا سرانداز کناره ی عریضی است به ابعاد تقریبی 120 تا 180 سانتی متر عرض و 250 تا 500 سانتی متر طول که معمولا راهروهای فراخ را با آن می پوشانند و یا در بالا و پایین فرش اصلی سالن پهن می شوند .

علاوه بر مقیاس های یاد شده در بسیاری از مناطق بافندگی ایران از جمله کرمان ، تبریز ، بیرجند ، شیراز ، بختیاری ، نایین و غیره فرش های مربع به اندازه های 1 * 1 و 5/1 * 5/1 و 2 * 2 و 5/3 * 5/3 متر بافته می شوند . در اصفهان ، تبریز و قم فرشینه های گرد و بیضی شکل در مقیاس های نه چندان بزرگ و به تعداد نه چندان انبوه تولید می شوند .

منبع : افسانه جاویدان فرش ایران